So its been aaaaages since my last post ay?
Its already 2014 and I am already married. See, i told you, its been ages :)
A little update about me, I have finished my hospital posting and now I am posted to Besut for my primary care posting. I am married for 48 days (and I lost my wedding ring on day 41 of marriage). I live with my husband in Kuala Terengganu on weekends and live on my own during weekdays in Besut (so I am an amphibia?) I have a new profession now. I am a housewife eventhough I'm working. Part-time housewife i would say? But on weekends, I'm a full-time housewife. Yayy a dream came true :)..the weather in Kuala Terengganu is very good today. Officially end of monsoon season. So selaku suri rumah, sangat mengujakan untuk basuh baju dan sidai baju.
I'm loving my life right now. Still juggling in between professions (Allah's servant, a daughter, a dentist, a wife, a daie etc etc) but hey, everyone went through that.
My husband gave me homeworks. And one of them is to update this blog. So task completed, dear husband! Till the next post :) --->isteri yang taat bukan?kwis kwis kwis
.
.
.
.
Haruslah tidak elok tulis belog hanya untuk update berita diri sendiri kan? Mari menjadi dewasa dengan mengupdate isu semasa.
Latest one, isu kenaikan harga. Saya sejujurnya belum merasa sangatlah kenaikan harga ni sebab saya jenis orang yang spend tak tengok harga. Bila check balance dalam bank, eh dah tinggal sikit tapi still within budget so saya pun macam tenang je. Just bought a car yang tak sampai-sampai lagi ni. mungkin bila dah bawak kereta sendiri, beban itu akan terasa. Mungkin nanti dah beranak pinak beban itu akan lebih terasa. So basically i have no comment. Tapi dalam KT ni saya rasa ridiculouslah harga rumah sewa, harga tanah dan harga barang dapur. Ikang adalah sangat mahal kat sini walaupun ini adalah negeri yang makanan rujinya ialah ikang.
Walaubagaimanapun, sebagai persediaan menghadapi musim kenaikan harga barang, marilah belajar berbelanja dengan jimat cermat. Mungkin saya bertuah mempunyai suami yang sangat otak finance kot. So nafsu berbelanja saya tu macam tidak serancak dahulu. Tengok barang macam malas-malas je nak beli. Nanti suami suruh tulis dalam buku perbelanjaan harian aka apps money manager (yang sebenarnya, nak catat tu yang malas hoheh)..bak kata mak saudara saya, kita kurangkan perbelanjaan untuk gaya hidup. Bezakan keperluan vs kemahuan. Utamakan saving dan investment. Investment pun bukan untuk dunia sahaja malahan investment untuk akhirat iaitu dengan bersedekah. Harta kita yang sebenarnya ialah harta yang disedekahkan, kan? kan? kan?
Dan kepada yang bakal melangsungkan perkahwinan tu, silalah berjaga-jaga dalam berbelanja. Please do not end up dengan hutang keliling pinggang. Hidup baru nak bermula, maka mulakannya dengan zero hutang. Alhamdulillah saya melangsungkan perkahwinan tanpa hutang. Saya mula kerja bulan 4. Kahwin bulan 11. So saya hanya guna gaji 7 bulan yang sempat saya simpan bersama dengan dana tambahan daripada keluarga. Total cost tak sampai 15,000. You want to know how? Ask me now! Ecehh bajet perunding kewanganlah pulak puan dhuha ni.
Formula dia senang je, 65% untuk venue dan makanan (wajib), 20% untuk hadiah (sunat), 15% untuk diri sendiri (harus)..So apa-apa perbelanjaan untuk kepuasan sendiri seperti fotografi, make-up, baju, pelamin semua tu mestilah dikurangkan sebanyak yang boleh. Sebabnya, tujuan diadakan majlis perkahwinan ni bukan untuk diri sendiri tapi untuk orang lain. Maka usahlah syok sendiri. Doorgift pula simple-simple cukuplah. Yang penting isinya bukan bekas/dekorasinya. Sometimes people spent too much just on decorations padahal in the end semua tu nanti masuk bakul sampah juga. Same goes to kad jemputan. I asked my sister to design and print the cards for me. My cousin in-law did my make up and my second cousin became our photographer. My mom and my aunts did my hantaran. We packed the doorgifts together. Lepas tu on the wedding day, my friends did the photo booth corner (itu merupakan plan last minute yang sangat berjaya, thanks so much kawan-kawan!). I planned to do the pelamin by myself but obviously I did not have ample of time to do that as I am working in Terengganu. Baju kahwin pula hanya ada sepasang disebabkan majlis sebelah saya sehari je. Nikah dan kenduri on the same day. Baju nikah tu jugaklah baju walimah. Pada saya macam tak berbaloi nak sewa baju lain untuk walimah sebab nak sewanya beratuslah jugak tapi pakai tak sampai sehari pun huhuiii satu kerugian yang amat besar kurasakan. Now baju nikah saya tu bolehlah dipakai di hari raya aidilfitri nanti *provided that saya masih slim dan tidak mengandung di waktu itu* Untuk sebelah pihak lelaki pula, dapat baju sponsor daripada pakcik kepada encik suami, alhamdulillah. Saya juga teringin nak ada geng kompang tapi nak sewa geng kompang area rumah saya adalah mahal sungguh. Maka instead, guna audio kompang pun jadilah >_<
So kalau saya boleh jimat, anda boleh juga. Malah anda boleh jimat lebih banyak daripada saya kalau anda boleh bergotong royong buat pelamin sendiri atau tak buat pelamin langsung.
Majlis perkahwinan saya adalah hasil kerja keras semua orang yang terlibat. Disebabkan kerja keras mereka juga, saya dapat jimat dengan banyaknya dan hasilnya, saya kini sedang melalui alam rumahtangga tanpa beban hutang yang unnecessary (saya cakap camtu sebab saya baru je beli kereta secara hutang tapi i would call that hutang yang necessary eheh)..Dan yang paling penting sebenarnya ialah Allah akan memudahkan urusan hambaNya yang mahu mendirikan rumahtangga. Pasang niat yang lurus, berusaha, berdoa dan bertawakkal kepada Allah.
hmm rasa nak tulis-tulis lagi tapi next post lah. nanti abundant dan comot sangat semua topik sumbat dalam satu posting kan? kan? kan?
Nah, satu je gambar kahwin :p
venue: kampung encik suami di chinchin, melaka
No comments:
Post a Comment
komenla ape sahaja~♥~